62. Dysonans

 Czekałam na męża pod sklepem, kiedy minął mnie chłopak tak na oko siedemnastoletni. Drobny blondyn z modną fryzurą przyodziany w dresową bluzę z wizerunkiem żołnierza w hełmie z biało- czerwonym otokiem i wielkim napisem "Chwała bohaterom".

Chłopak mnie minął, przeszedł na drugą stronę ulicy i tam spotkał kolegów. Zaczęli się głośno  witać. Nie chcielibyście tego powitania słyszeć. To był jeden wielki stek najbardziej  ordynarnych przekleństw. Podły, najpodlejszy język.

Słysząc to, pomyślałam o ojcu mojego męża, który był powstańcem warszawskim. Jednym z tych bohaterów, których chwałę głosił napis na bluzie tego niepozornego nastolatka. Co by poczuł, widząc tę scenę?

61. Codzienności

           Zwykle  staram się unikać oglądania wiadomości politycznych, ale  nie jestem w stanie pominąć tego, co dzieje się na białorusko-polskiej granicy. Rozumiem, że  na szerokie otwarcie granicy rząd nie ma ochoty, bo by stracił poparcie "prawdziwych" Polaków i "szczerych" patriotów, a przecież  teraz toczy się  gra o tron i na spadek poparcie partia rządząca nie może sobie pozwolić. Z drugiej strony nasi  panujący na pewno zdają sobie sprawę z tego, że przyjęcie większej liczby uchodźców wprowadziłoby w naszym, pełnym starego i nowego ładu, kraju niesamowity bałagan. 

           Ale niech mi ktoś powie, w jaki sposób kilkadziesiąt osób może zagrozić niemal 40 milionom tubylców? Dlaczego ci ludzie muszą koczować, otoczeni przez zamaskowanych i uzbrojonych funkcjonariuszy SG? Dlaczego nie można im dostarczyć pomocy humanitarnej? Bo sił nabiorą i ruszą na owych funkcjonariuszy z dziką furią, a potem przedrą się w głąb kraju, siejąc strach i spustoszenie?

        Ludzie, ludziom gotują ten los...

***

       Zakończyła się moja kuchenna odyseja! Jeszcze brakuje paru drobiazgów, ale mogę zrobić obiad, ugotować jajka i umyć naczynia w zlewie!!! Zmywarki nie miałam i mieć nie będę, bo gabaryty kuchni i łazienki na to nie pozwalają. Pralka, i to najmniejsza Candy, musi być w kuchni, bo łazienkę też mam olbrzymią. ;)  Ale jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma.   W sumie to nawet jestem zadowolona z tego, że żyjemy na 56 metrach kw, bo jak widzę moją kuzynkę zmywającą hektary podłóg, to jednak cieszę się, że nie są moje. Jej kuchnia ma tak na oko ze 25 m kw, a  sypialnia nie mniej niż 30. O innych pokojach wolę milczeć. ;)

***

         Moi Młodzi od tygodnia są w Chorwacji. Chyba ósmy raz w tym samym miejscu i tym samym apartamencie. Jeżdżą tam niemal jak do siebie. Dostałam dziś filmik, na którym Najmłodszy (już dziewięciolatek) skacze z "dmuchańca" do morza. Z wysokości około 4 metrów.  Wczoraj skakał ze skały na "deskę".  

            Zadzwonili do mnie wieczorem, więc miałam okazję  powiedzieć, że kupiłam mu tablice matematyczne  dla klas VII, VIII, liceum i technikum. Takie z wzorami. A on mi na to, że chciał tablice trygonometryczne.

            Kurtyna!

***

      Najstarsza wnuczka pracuje, co kilka dni wpada do nas na obiad, a wyjazd   na wakacje planuje we wrześniu. Młodsza siostra i brat będą jej zazdrościć, że rok akademicki zaczyna się w październiku.

     My też wybieramy się w Polskę we wrześniu. Jeśli nie dopadnie nas czwarta fala.

60. Taki rodzaj troski

     W poniedziałek  zadzwonił telefon i miła Pani Pielęgniarka poinformowała mnie, że już jest mój wynik z histopatologii,  i że w środę rano mam się pojawić w gabinecie, bo doktor chce ze mną porozmawiać. Tyle tylko, że mój  Ulubiony Chirurg  jest na urlopie i byłam z nim umówiona na 16 sierpnia... Nogi się pode mną lekko ugięły, bo dotąd wszystkie wyniki odbierałem w recepcji o nikt nigdy nie dzwonił do mnie, żeby mi powiedzieć, że wynik już czeka.  Tyle tylko, że nigdy dotąd  nie miałam raka... Może  wyniki z histo z diagnozą "Rak" trafiają do pacjenta przez lekarza? - starałam się myśleć.  Jednak "samo mi się myślało", że czeka mnie kolejne cięcie,  bo były zmiany w marginesach.  I zwyczajnie się bałam.  Po dwóch nieprzespanych nocach, bladym świtem zameldowałam się u Pani Pielęgniarki. I co się okazało? Ano wynik jest taki, jakiego należało się spodziewać! Rak wycięty, marginesy czyste. A to nagłe wezwanie? A to po to, "Żeby się pani nie denerwowała,  czekając". Ufff. Już się nie denerwuję.  Teraz tylko raz na pół roku wizyta u dermatologa-onkologa i obserwacja blizny.

Zdrowia Wam życzę! ❤🍀❤